به گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشور؛ مقابله با پدیده‌های ناشناخته یا کمتر شناخته شده، بستگی تام به میزان همکاری و همیاری عموم مردم و شکل‌گیری نوعی مشارکت و همبستگی اجتماعی و افزایش تاب‌آوری عمومی علیه عنصر مهاجم است.
صرف نظر از فرضیات متفاوت در خصوص نحوه شکل‌گیری این ویروس کمتر شناخته شده، آنچه اهمیت دارد، رفتار بشدت تهاجمی آن است که لازم است با احتیاط و هوشیاری کامل به جنگ آن رفت.
اولین سنگر در مقابل این مهاجم، خانه و منزل است. پاکسازی از خانه و منزل باید صورت گیرد و نقش بانوان به‌عنوان محور و کانون خانه و خانواده، نقش فرماندهی در این سنگر است. همه افراد خانواده می‌بایست تحت امر فرمانده عمل نمایند و بهداشت فردی و خانوادگی از این جا آغاز شود.
دومین سنگر، محله است. محل و محله در فرهنگ ایرانی و اسلامی سابقه طولانی دارد. محله، محل زیست جمعی تعداد زیادی از خانواده‌ها است؛ لذا تشکیل کمیته‌های همیاری محلی با حضور اعضای شورایاری‌های محلی، سرای محله، خانه بهداشت، اعضای تشکل‌های مردمی محله، بسیج، هیأت امنای مساجد، خیرین محله و شخصیت‌های علمی، فرهنگی و... ساکن در محله در جهت اولاً آموزش هم محلی‌ها، ثانیاً حفظ بهداشت محیط محله، رسیدگی به خانواده‌های نیازمند، کمک‌های بهداشتی و درمانی و... امری ضروری و مؤثر است. همچنین با وجود شبکه‌های اجتماعی و کانال‌ها و گروه‌های اجتماعی در فضای مجازی، احتیاجی به حضور در جلسات و هماهنگی رو در رو وجود ندارد. ایجاد امید به کار جمعی حتی در فضاهای مجازی، شرط مهمی در شکست این ویروس مهاجم است.
گسترش روحیه جمعی، تقویت همبستگی و جلوگیری از اقدامات خطرآفرین و ترس کاذب، خروجی مبارک این اقدام خواهد بود.
سومین سنگر، شهر است و در نهایت، سنگر آخر، کشور عزیزمان ایران است. بی‌تردید، پیروزی ما در کشور، مستلزم پیروزی در شهرها و پیروزی در شهرها مستلزم موفقیت در محلات و منازل خواهد بود. قطعاً ستاد ملی مقابله با ویروس کرونا، استانداری‌ها، فرمانداری‌ها و بخشداری‌های سراسر کشور، پشتیبان این اقدام اسلامی، انسانی و ملی خواهند بود.

* دکترای جامعه‌شناسی سیاسی و معاون سیاسی وزیر کشور